Rondje langs onze vriendenteams: linkerrijtje vaak prooi, nét geen kampioenen

Het eerste mannenelftal van Wittenhorst handhaafde zich keurig rechtstreeks in de vierde divisie en ons vrouwenelftal wist de nacompetitie om promotie naar de hoofdklasse te bereiken, maar hoe verging het onze vriendenteams in het afgelopen seizoen? We blikken per team kort terug op de afgelopen jaargang.

Nee, zin om te wachten hadden ze niet. En dus vierde Wittenhorst 2 op kermiszondag met een vette knipoog het kampioenschap in de vijfde klasse. Het team wist dondersgoed dat het nog ingehaald kon worden door zowel Vitesse'08 en Deurne, maar die beslissingen zouden pas drie weken later volgen. Veel te lang om de eventuele champagne nog in de kast te laten staan, zo vond men. Uiteindelijk won zowel Vitesse'08 als Deurne haar laatste wedstrijden, waardoor ons tweede elftal op een verdienstelijke derde plek eindigde. Kampioen Deurne behaalde uiteindelijk één punt meer, al waanden de mannen van het tweede team zich toch voor even op die positie. Op basis van enkel de thuiswedstrijden zou dat ook volledig terecht zijn geweest. Op ons eigen sportpark bleef het elftal ongeslagen. Er werd achtmaal gewonnen en één keer gelijkgespeeld.

Ook Wittenhorst 3 kwam afgelopen seizoen uit in de vijfde klasse. Het team van trainer John van der Sterren eindigde daarin in de middenmoot. Er stonden veelal affiches met clubs uit de gemeente Venlo en Peel en Maas op het programma. Geen enkele keer trof de ploeg een team uit onze eigen gemeente. Ook kunnen de prestaties in de beker natuurlijk niet onvermeld blijven. Vorig seizoen werd dit elftal immers pas in de halve finale uitgeschakeld. In Maastricht ging het toen onderuit tegen Sportclub Jekerdal 5. Dit jaar eindigde de campagne al na drie groepswedstrijden. Naar Maastricht hoefden de mannen dit seizoen niet te reizen; Melderslo was het verste oord wat in de bekercampagne werd aangedaan.

Over naar Wittenhorst 4 dan. Dat elftal zal pinkstermaandag niet snel meer vergeten. Op ons eigen sportpark stond het kampioensduel met Blerick 4 op de rol. Een driepunter was, gezien de twee punten achterstand op voorhand, nodig. Blerick bleek helaas een maatje te groot. Net zoals op 1 april (geen grap) was Blerick 4 ook nu weer met 3-0 te sterk. Daarmee eindigde trainer Gradje Nellen zijn eerste seizoen als eindverantwoordelijke met het elftal op de verdienstelijke tweede plek in de vijfde klasse.

We dalen af naar de echte kelderklasse, de zesde klasse. Ook Wittenhorst 5 werd 'the best of the rest'. Sportclub Irene 6 bleek al snel nauwelijks in te halen. De ploeg uit Tegelen won 19 van de 22 wedstrijden en werd daarmee oppermachtig kampioen. De rood-wit-blauwen verloren slechts één keer van, u raadt het al, Wittenhorst 5. Op de laatste speeldag werd het 3-1 voor ons vijfde elftal. Daarmee werd het seizoen dus als tweede afgesloten in de zesde klasse. In het bekertoernooi haalde de ploeg waar onder meer Sid Lemmen en Sam Derks wekelijks langs de lijn de longen uit hun lijf schreeuwen de tweede ronde. Daarin werd verloren van ZSV uit Zeilberg. Toch sleept het team een bijzondere award binnen. De lijst met gastspelers van dit seizoen is volgens de Voetbal.nl-app niet bij te houden. Ruim dertig gastspelers maakten hun opwachting binnen het team, waarmee het totaal aantal spelers die dit seizoen namens Wittenhorst 5 binnen de lijnen stonden uitkomt op zo'n vijftig. Dat wordt een meer dan aardige teambarbecue, wellicht met naamkaartjes, die er gezien de prestaties absoluut mag komen.

Lager dan de zesde klasse kan dus niet, maar Wittenhorst 6 tikte allesbehalve de bodem aan. Met een derde plaats op de ranglijst presteerde ons zesde elftal, dat in samenstelling al heel wat jaren bij elkaar is, prima. Ysselsteyn 4 en Venray 8 waren nog net iets beter. Van Venray 8 werd onder meer twee keer verloren. Wellicht heeft dat vriendenteam in Venray nog tips voor het eerste elftal hoe van Wittenhorst te winnen. Met 73 doelpunten toonde het team zich wel uit-ste-kend op schot. Genoeg voor het kampioenschap was het dus niet. Wat wil je ook als Ysselsteyn er maar liefst 109 maakt.

Wittenhorst 7 moest dit seizoen van ver komen. Afgelopen zomer vertrokken er enkele sterkhouders, maar de ploeg liet toch zien ook zonder hen te kunnen. Het elftal werd twee seizoenen geleden nog kampioen in de zesde klasse, maar moest het nu doen met een derde plek. Baarlo 4 bleek ongenaakbaar. Ook Sparta'18 4 eindigde boven ons team, maar dat verschil bedroeg slechts één punt. Ook voor Wittenhorst 7 afgelopen seizoen weinig streekderby's; de degens werden veelvuldig gekruist met ploegen uit de gemeente Venlo.

Ons achtste elftal eindigde nog net in het linkerrijtje, als we de splitsing wat voordelig uit laten vallen. Wittenhorst 8 eindigde immers op de zesde plek in de zesde klasse. Waar de meeste vriendenteams nog weleens met ruime cijfers winnen of er grandioos van afgaan, boekte dit team redelijk steady resultaten. 

Wittenhorst 9 werd dit seizoen KAMPIOEN. Als het alleen tegen Sportclub Irene 9, Meterik 4 en America 3 had gespeeld. Dat waren namelijk de enige drie ploegen die het elftal (nagenoeg zeker) onder zich hield. Tijdens de derde helft werd er weliswaar vaak gepiekt, maar dat bleek meer dan eens ook de enige helft waarin dat gebeurde. Van de twintig duels werden er 'slechts' zes gewonnen en het team eindigde daarmee vrijwel zeker op de achtste plek. Vrijwel zeker dus, omdat zo ongeveer de halve competitie op het moment van schrijven (en dat is bijzonder, zeer bijzonder) nog tegen Kronenberg 3 aan moet treden. Daardoor kan er nog wat wisselen, maar dat is weinig interessant. 

En dan tot slot onze nieuwste aanwinst in de collectie: Wittenhorst 10. Een nieuwe aanwinst die die eretitel met de toetreding van twee nieuwe seniorenteams in het nieuwe seizoen alweer snel kwijt is overigens. Met Eric van Rens, alias El Patron, werd er een bulk aan voetbalervaring voor de dug-out gezet en dat pakte absoluut niet verkeerd uit. Een vijfde plek in de zesde klasse (4x11 punten, ja, leuk) is dan ook een prima resultaat voor het elftal dat afgelopen zomer aardig versterkt werd. Quinn Welles kan naar verluidt niet meer anoniem over straat: zijn wereldgoal (zien is meemaken) uit een vrije trap ging viral, viral en nog eens viral. En misschien volgend jaar het hele team wel, als er een serieuze(re) gooi naar het kampioenschap wordt gedaan.

En zo verging het onze vriendenteams het afgelopen seizoen. Net geen kampioenschappen, maar wel veel keurige prestaties en bijna alle teams die in het linkerrijtje eindigde. Maar ag, wat doet dat er eigenlijk toe. De derde helft werd door veel teams meermaals gewonnen. En laat het daar nou vooral om draaien. Snel met zomerreces, tot volgend seizoen!